یادداشت

من تاریخدان نیستم،من حقوقدانم

 

عبدالله نظری

 

زیاد نمی خواهم حاشیه پردازی کنم و مستقیم سر اصل مطلب می روم.چندی پیش بود که در مجله آسمان محمد قوچانی در مقاله ای تحت عنوان "از صلح حدیبیه تا صلح هسته ای" آورده بود که((حکومت اسلامی در تاریخ خود تجربه های گران سنگی پیش رو دارد. صلح امام حسن تنها نرمش قهرمانانه تاریخ اسلام نبود. قبل از آن پیامبر گرامی اسلام با صلح حدیبیه بدون آنکه ذره ای از اصل اسلام کوتاه بیاید ، به صلحی تاریخی دست زد تا در پناه آن مدینه النبی و جامعه اسلامی را تقویت کند.فتح مکه بدون شک محصول صلح حدیبیه بود که در آغاز به چشم افراطی ها و مخالفین اسلام عقب نشینی بود، اما آن صلح از پیروزی در صد جنگ برتر بود. صلح هسته ای ادامه همان تجربه است.)) و در ادامه آن رییس جمهور ، چندی پیش با تاکید بر اینکه در جنگ بدر و احد حضور شجاعانه در برابر کفار، پیروزی حق بود گفت :((در صلح حدیبیه {هم} حق پیروز شد اما عده ای کوته نظر در برابر شخص پیامبر زبان به اعتراض گشودند که چرا این ماده چنین وچنان شد وچرا آن شرط گذاشته و عقب نشینی صورت گرفت.))

حال سوال این است که آیا ما در شرایط بدر و خیبریم یا در شرایط صلح حدیبیه؟

اقتصاد مقاومتی

اقتصاد مقاومتی؛ اقتصاد دفاعی یا ترمیمی؟

دکتر عادل پیغامی، استاد اقتصاد و عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق علیه‌السلام دیدگاه‌های مختلف نسبت به «اقتصاد مقاومتی» و نیز الزامات تحقق آن را مورد تحلیل و بررسی قرار داده است. بخش نخست این یادداشت را در ادامه می‌خوانید:

امروزه جمهوری اسلامی در حوزه‌های اقتصادی خود با مسائل یا مفاهیمی مواجه است که به هیچ عنوان تاکنون چه در عرصه‌ی نظر و در کتاب‌های درسی و چه در عرصه‌ی عمل و تجارب بشری مشابه و مابه‌ازای واقعی نداشته است. بنابراین خود انقلاب اسلامی مکلّف به نوآوری و ابتکار و نظریه‌پردازی و الگوسازی در این عرصه‌های جدید اقتصادی است. هر کشوری که عَلم استکبارستیزی را برپا کند نیازمند چنین الگوهایی است. یکی از این مفاهیم، «اقتصاد مقاومتی» است.

درباره‌ی ناکارآمدی شورای انقلاب فرهنگی

اعضایی که شورا را نمی‌شناسند

گفت‌وگو با دکتر محمد صادق کوشکی

به نظر شما جایگاه قانونی شورای انقلاب فرهنگی در انقلاب و نهادهای آن چیست؟

شورا به لحاظ قانونی جایگاهی است که می‌تواند فرماندهی، مدیریت و هماهنگی همه‌ی فعالیت‌های فرهنگی را در کشور به عهده بگیرد؛ سیاست‌های کلان فرهنگی نظام را تعیین، اجرا، نظارت و پی‌گیری کند و ببیند آیا این سیاست‌ها اجرا شده یا نه! سپس منطبق با نیازهای جامعه و عمل‌کرد فرهنگی دشمنان، دفاع کرده و پدافند فرهنگی کشور را ساماندهی کند. این جایگاهی است که شورا می‌تواند از لحاظ قانونی داشته باشد.

مصوباتی که ضمانت اجرا ندارد

مسائلی چند از شورای انقلاب فرهنگی

گفتاری از مهندس عباس معلمی

از مسائل شورای عالی انقلاب فرهنگی این است که مصوباتش ضمانت اجرا ندارد؛ البته نه به این معنی که مصوباتش حکم قانون را ندارد. سؤال این‌جاست که چرا با این‌که حضرت امام خمینی_(ره) و مقام معظم رهبری فرموده‌اند که مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی حکم مصوبات مجلس را دارد، باز هم ضمانت اجرا ندارد؟ به نظر بنده این امر چند دلیل دارد:

احترام ایرانی لَنگ مذاکره نیست

 

"هیچ" هم از سرتان زیاد بود!

حسین قدیانی

اگر من جای حاج‌قاسم بودم به منشی هادی العامری می‌سپردم که

همین امروز تلفن را بردارد و یک احوالی از ژنرال پترائوس بپرسد

ظریف:  "به‌ واسطه مذاکرات، ایران در یک سال اخیر امن‌تر شده است "!

کری:  "در یک سال اخیر اسرائیل امن‌تر شده است"!

 

چه می‌گوید آقای ظریف؟! آیا «مذاکرات یک سال اخیر، احترام ایران و ایرانی را در جهان بیشتر کرده است»؟!‌ یعنی احترام ایران و ایرانی لنگ مذاکره بود؟! دنیا آنجا به نشانه احترام سر تعظیم در برابر ایران و ایرانی فرود می‌آورد که حاج‌قاسم سلیمانی کیلومتر‌ها آن سوی مرزها به «قهرمان‌ جهانی مبارزه با تروریسم» بدل می‌شود، در خط مقدم مبارزه با تکفیری‌های اجیر شده توسط آمریکا و حکام منطقه، بدون جلیقه ضد گلوله! «بیستون را عشق کند و شهرتش فرهاد برد» مال قصه‌هاست! همیشه اینگونه نخواهد بود!

اختلاف قوا چگونه ممکن شده است؟

تأمل در بنیاد تفکیک قوا و طرح پرسشی فلسفی از اختلاف دولت و مجلس در ایران

دکتر اباصالح تقی‌‌زاده طبری*

 

اختلاف میان دولت و مجلس در ایران موضوعی است که تا به امروز کم‌‌تر مورد پرسش فلسفی قرار گرفته و به بنیادهای آن توجه شده است. وقتی ما از پدیده‌‌ای به صورت فلسفی پرسش می‌‌کنیم، در واقع می‌‌خواهیم ببینیم که چگونه آن پدیده ممکن شده است. چنین مواجهه‌‌ای با یک پدیدار، سریعاً خود را از مواجهه‌‌ی اخلاقی جدا می‌‌کند. یعنی به جای آن‌‌که به خوب یا بد بودن پدیدار توجه کند، بر این موضوع متمرکز می‌‌شود که چرا این پدیدار این‌‌جا و اکنون هست.

حاکمیت بالفعل

نزاع دولت و مجلس در ایران؛ تحلیلی از منظر ماهیت امر سیاسی

دکتر شروین مقیمی*

تقابل میان نهادهای مختلف حکومتی، امری رایج در رژیم‌هایی است که «شکل» حکومت در آن‌ها، دموکراتیک است. هرچقدر این «شکل» دموکراتیک با «محتوای» دموکراتیک مطابقت بیش‌تری داشته باشد، قاعدتاً درجه‌ی تقابل‌ها و اختلافات نیز بالاتر است؛ با این حال انتظار می‌رود که آب‌دیده‌شدنِ نخبگان سیاسی در یک جامعه از حیث سیاست‌ورزی در قالب دموکراسی و البته شکل‌گیری یک شالوده‌ی نیرومند از حیث ساختارهای دموکراتیک و نهادها و قوانین ناظر بر آن، نهایتاً کار را به جایی برساند که شکلی از توافق عمومی بر سر «اصول و منافع ملی» حاصل آمده و لاجرم نظام سیاسی از ثباتی برخوردار گردد که تقابل میان نهادهای مختلف و کارگزاران گوناگون حکومتی، موجبات آشوب‌مندی در سطوح پایین‌تر را فراهم نیاورد. این تحلیل رایج‌ترین شکل تحلیل فرآیندهای نیلِ به یک رژیم‌ دموکراتیک است.

آیا مجلس، همان اگورا است؟

تأمل در حقیقت اگورا، مجلس مدرن و وضع کنونی مجلس در ایران

دکتر عارف دانیالی*

 

1. اگورا(agora)، مکانی مدور در میدان مرکزی شهر آتن بود که در آن‌جا افراد هر روز گرد می‌آمدند و در مورد رخدادها و امور شهر به گفت‌وگو می‌نشستند و در مورد سرنوشت آن تصمیم می‌گرفتند و بدین‌ترتیب، با تمرین شهروندی، خود را به‌عنوان شهروند فعلیت می‌بخشیدند. در این‌جا «مدور بودن» وضعیتی اساسی است: دایره، یگانه شکلی است که تمامی نقاط آن رودرروی هم قرار دارند. این رابطه‌ی واقعی شهروندان آتنی با یک‌دیگر است؛ زیرا چهره‌ها در برابر یک‌دیگر و چشم‌ها خیره به هم است و دو طرف، هم‌دیگر را می‌بینند و صدای یک‌دیگر را می‌شنوند و واکنش‌هایی هم‌زمان می‌توانند نسبت به یک‌دیگر نشان دهند.

یادداشت روز حسین شریعتمداری

از خودمان به خودمان!

روز یکشنبه دوم آذرماه در یادداشتی با عنوان «برای هیچ بیهوده مپیچ»! به اسناد و شواهدی از چالش هسته‌ای نزدیک به 13 ساله کشورمان اشاره کرده و نتیجه گرفته بودیم «دستیابی به توافقی که پایان‌بخش این چالش باشد، نه فقط دوراز انتظار، بلکه به یقین ناممکن است» این پیش‌بینی کیهان که دلایل و اسناد غیرقابل خدشه‌ای پیوست آن بود، با اعتراض  جریاناتی روبرو شد که رسیدن به «توافق نهایی» در وین را بسیار نزدیک ارزیابی می‌کردند و نگاه کیهان را «بدبینانه»!  و «به دور از واقعیت»! می‌دانستند.

تصوری که از بسیج داریم

چرا غربی‌ها نمی‌توانند بسیج را بفهمند؟

حجت‌الاسلام احمد رهدار

تصوری که از بسیج به ذهن متبادر می‌شود، عموماً عجین شده است با جنگ و دفاع مقدس. درست است که در دفاع مقدس، بسیجیان نقش اصلی را ایفا کردند، اما پس از جنگ تدوام بسیج با کارکرد نظامی ممکن نبود. تداوم بسیج نیاز به بسط فهم از بسیج دارد. بسیج صرفاً یک نیروی نظامی یا امنیتی نیست در حالی که هم بسیجیان، هم جریان‌ اپوزیسیون سیاسی داخلی و هم جریان بیگانه و غربی به این تصویر دامن می‌زنند